Voedselcontactmateriaal  

Als we spreken over voedselcontactmateriaal, dan hebben we het over materialen en voorwerpen

• die worden gebruikt om levensmiddelen in te verpakken, of
• die bestemd zijn om in contact te komen met levensmiddelen (bv. een broodzak, een roerstaaf, een beslagkom), of
• waarvan redelijkerwijs kan worden verwacht dat zij in contact zullen komen met levensmiddelen (bv. een herbruikbare, plastic draagtas)

 

Voedselveiligheid staat bovenaan 

 

Er is veel keuze op de markt qua voedselcontactmaterialen en deze neemt alleen maar toe. Er worden nieuwe materialen en vormen  ontwikkeld, er komt steeds meer kennis over voedselveiligheid in relatie tot toegepaste materialen en de aandacht voor duurzamere verpakkingen zit in een versnelling (zie de Raamovereenkomst Verpakkingen 2013-2022 en SDG 12.5). Dit toont de noodzaak van een uiterst zorgvuldige bewaking ten aanzien van de voedselveiligheid. Als exploitant in de keten is dit úw verantwoordelijkheid.

 

Wetgeving rondom voedselcontactmaterialen 

 

U heeft te maken met veel wetgeving op het gebied van voedselcontactmaterialen, zowel op Europees als op nationaal niveau (we beperken ons hier tot België en Nederland). Om te beginnen gaat het om de algemeen geldende wetgevingen:

 

• Verordening (EG) nr. 2023/2006 Goede fabricagemethoden (GMP)
• Verordening (EG) nr. 1935/2004 Inzake materialen en voorwerpen bestemd om met levensmiddelen in contact te komen
• Nederland: Warenwetbesluit verpakkingen en gebruiksartikelen (1 juli 2020)

 

Daarbij liggen er ook op materiaalniveau eisen vast; op EG-niveau, soms aangevuld op nationaal niveau. Denk aan kunststofverpakkingen, cellofaanverpakkingen of coatings op blik.