Door IFS is gekozen om het product en het proces belangrijker te maken dan de documentatie. Dit leidt ertoe dat de eisen aan het HACCP plan zijn toegenomen. In lijn hiermee worden de auditoren aangemoedigd om meer dan 50% van de assessment op de werkvloer uit te voeren. Dit impliceert dat er meer nadruk komt te liggen op de vertaling van de praktijk naar de theorie wat betreft het beheersen en beoordelen van risico’s in het HACCP plan. Doordat de auditor meer op de werkvloer is, zal deze beter in staat zijn om het productieproces diepgaander te inspecteren en te beoordelen. Zo zal de auditor productielijnen en -processen ruimer beschouwen en meer interviews met medewerkers uitvoeren. De belangrijke procesparameters zullen vergeleken worden met hetgeen beschreven wordt in het HACCP-plan.

Beheersmaatregelen

Een opvallend verschil m.b.t. IFS versie 6.1, is dat de term ‘CP’ hierin losgelaten en vervangen wordt door ‘beheersmaatregelen’. Ook stelt de IFS dat deze beheersmaatregel bepaald zal worden a.d.h.v. een beslisboom. Hiermee toont IFS duidelijk aan, het statement -in het belang van praktische implementatie en beheersing van de processen- hoog in het vaandel te hebben. IFS richt zich hiermee meer op het eindproduct en daarmee op de consument.

Meer praktisch, minder theoretisch

Bij afwijkingen m.b.t. de CCP zal kritischer gekeken worden naar de uitgevoerde root cause analysis.

Een ander mogelijk effect van het meer aanwezig zijn op de werkvloer door de auditor is dat naar verwachting ook uitgebreider gekeken zal worden naar de directe productie-omgeving. Denk aan orde en netheid, hygiëne voorzieningen, plaagdierbeheersing, etc. Door het uitvoeren van meer interviews kan de auditor ook een completer beeld vormen van de bedrijfscultuur aangaande voedselveiligheid én inschatten op welke wijze het hoger management hierin betrokken is. Al met al kan geconcludeerd worden dat met ingang van IFS 7 meer nadruk komt te liggen op praktische beheersing en wellicht minder op theoretische beheersing van mogelijke risico’s.