U bent producent en zet uw product al enkele jaren met succes in Nederland af. Nu wilt u dit product naar het buitenland exporteren. Bij het etiketteren van een exportproduct spelen een aantal factoren een rol.

Correct vertalen van uw etiket

De eerste factor waarmee u te maken krijgt is dat er in die landen een andere taal wordt gesproken en u verplicht bent het etiket in deze landstaal op te stellen. Hoe kunt u dit aanpakken? U hebt het vast al eens ervaren. U komt een Tsjechisch commentaar op Facebook tegen en doet een beroep op deze tool om het stukje tekst te begrijpen. Maar dan komt u er achter  dat de betrouwbaarheid van deze vertaling te wensen overlaat. Aan de teksten die eruit komen valt vaak geen touw vast te knopen: “mijn zus met trein naar nieuwe maatstaf gelopen” is niet echt een zin waar u wat mee kunt. Dit komt door een letterlijke, één op één vertaling; er is geen menselijk brein bij betrokken geweest om de woorden en begrippen in de juiste context te vertalen. Als u het woord ‘noten’ in algemene zin in het Frans wilt laten vertalen, zal er ‘noix’ uitkomen. Hiermee worden echter uitsluitend walnoten bedoeld en niet alle soorten noten, want die dienen te worden aangeduid als ‘fruits à coque’. Een ander voorbeeld: een gekruide maaltijd is, afhankelijk van welke kruiden er worden gebruikt, een ‘un repas assaisonné’ (met milde kruiden zoals koriander en basilicum) of een ‘un repas épicé’ (met scherpe kruiden zoals chilipeper en kerrie). Een vertaaltool zal dit onderscheid echter niet kunnen maken.

Expertise op het gebied van voedingstechnologie

Door een vertaalbureau in te schakelen kiest u voor meer professionaliteit op taalgebied. Toch zitten hier ook addertjes onder het gras. Een vertaalbureau mag dan wel professionele vertalers op taalgebied inzetten, deze experts beschikken niet bij voorbaat over de tweede factor die van belang is voor een juist etiket in een vreemde taal, namelijk expertise op het gebied van voedingstechnologie en etiketteringswetgeving. Zo dient bijvoorbeeld het ingrediënt ‘vezel’ in het Duits vertaald te worden met ‘Faser’. Gaat het echter om het gehalte aan vezels in de voedingswaardetabel, dan dient dit vertaald te worden met ‘Ballaststoffe’. De vraag is of een vertaler die niet gespecialiseerd is in deze materie dit onderscheid kan maken.

Kennis van wetgeving

Een derde factor die bij het exporteren van een etiket een rol speelt is kennis van de wetgeving. Deze kan per land en per product verschillen. Als u al een vertaalbureau met voedingsspecialisme hebt gevonden, is het niet vanzelfsprekend dat dit bureau ook kennis van de wetgeving heeft. Bij het vertalen van een product zoals gehaktballetjes in tomatensaus voor de Belgische markt loopt u bijvoorbeeld aan tegen het verschil in gehakt in België en Nederland. In Nederland mag gehakt diverse additieven bevatten, maar in België is dit niet het geval. Daar wordt er onderscheid gemaakt tussen ‘gehakt vlees’ en ‘toebereid gehakt vlees’. Wanneer de naam ‘gehakt’ wordt gebruikt in België, mag het naast zout en specerijen geen andere toevoegingen bevatten. Het is dus zaak om zorgvuldig te zijn qua taalgebruik en woordkeuze. Voldoet uw etiket niet aan de regels van het land waarnaar u exporteert, dan riskeert u een sanctie van de nationale autoriteiten. De export van het product kan dan niet plaatsvinden met alle financiële gevolgen van dien.