Etikettering van eieren en eiproducten
Welke informatie moet specifiek op voorverpakte eieren worden vermeld? Mag je klasse A en klasse B eieren rechtstreeks aan de consument leveren? Welke benamingen mag je gebruiken voor eieren en wat zeggen deze benamingen over het ei? Hoe zit het met de houdbaarheid? En wat zegt de code op het ei precies? Dit is vastgelegd in verticale wetgeving die op eieren en eiproducten van toepassing is.
EU-wetgeving voor eieren en eiproducten
De EU-wetgeving voor eieren en eiproducten omvat eisen voor hygiëne, handel en dierlijke bijproducten. In Verordening (EU) nr. 1308/2013, de gemeenschappelijke ordening van de landbouwmarkten met als doel de handel in landbouwproducten binnen de EU te harmoniseren, zijn regels opgenomen over de kwaliteit van eieren en het coderen van eieren.
Uitvoeringsverordening (EG) nr. 589/2008 bevat handelsnormen voor eieren, waaraan eieren aan moeten voldoen voordat ze op de markt worden gebracht. Deze handelsnormen gaan over kwaliteitsregels voor eieren en de houderijsystemen.
In de EU-wetgeving wordt onderscheid gemaakt tussen eieren die aan de consument mogen worden geleverd, klasse A of consumptie-eieren en eieren die voor de industrie bestemd zijn en niet rechtstreeks aan de consument mogen worden geleverd, klasse B eieren. Voor iedere klasse gelden andere etiketteringseisen.
De woorden ‘scharrel’, ‘vrije uitloop’ en ‘biologisch’ zijn wettelijk beschermde benamingen voor eieren. Ze mogen alleen worden gebruikt als ze aan de voorwaarden voldoen. Benamingen, zoals maïs ei, volkorenei of viergranenei, zeggen alleen iets over het voer dat de kippen hebben gekregen (dus voer met maïs, volkoren of vier granen). Door ander voer te geven krijgen de eieren een iets andere samenstelling.
Ook zijn er eisen vastgelegd over de houdbaarheidstermijn van eieren. Voor consumptie-eieren is vastgelegd dat deze uiterlijk 21 dagen na de legdatum aan de consument moeten worden geleverd. Dit is de uiterste verkoopdatum. Ook is vastgelegd dat de tenminste-houdbaar-tot-datum 28 dagen na de legdatum is. Het is verplicht de datum van minimale houdbaarheid te vermelden. Daarnaast is de vermelding van het bijzondere bewaarvoorschrift van eieren, namelijk het advies aan de consument om eieren na aankoop gekoeld te bewaren, verplicht.
De volgende informatie moet op het etiket van voorverpakte eieren worden vermeld:
- de code van het pakstation;
- de kwaliteitsklasse; ‘klasse A’ of ‘A’ eventueel met het woord ‘vers’;
- de datum van minimale houdbaarheid;
- het bewaarvoorschrift;
- de gewichtsklasse (S, M, L, XL) of bij sortering van verschillende maten ‘Eieren van verschillende
- gewichtsklasse’;
- de houderijmethode, bijvoorbeeld ‘biologische eieren, ‘eieren van hennen met vrije uitloop’ en ‘scharreleieren’.
Ook voor eieren uit derde landen is het vermelden van deze informatie verplicht indien dezelfde normen gelden voor de houderijsystemen in dat land. Is dit niet het geval, dan moeten ingevoerde eieren worden voorzien van één van de volgende vermeldingen: ‘houderijsysteem onbekend’ of ‘oorsprong: niet-EU’ of de vermelding van het land van oorsprong. Verder zegt deze code uit welk land het ei komt.
Ieder Klasse A ei is gestempeld met een code van getallen en letters. Het eerste cijfer geeft het houderijsysteem weer. En de laatste zeven cijfers van de code maken het verder traceren van het ei tot het bedrijf en de stal mogelijk.
Op elk verpakt levensmiddel van dierlijke oorsprong, dus ook op eieren, staat een ovaal met de EG-erkenningsnummer. een verplichting van de EU vanwege voedselveiligheid. De code geeft aan bij welk door de NVWA erkend bedrijf het product is geproduceerd en dat de hygiëne daar voldoet aan de EU-regels. In de ovaal staat een afkorting van het land waar de producent, die de laatste bewerking va het product heeft uitgevoerd, is gevestigd.
Controle op de naleving van de regelgeving
In opdracht van de Nederlandse Voedsel- en Warenautoriteit (NVWA) controleert het Controle Orgaan voor Kwaliteitszaken (COKZ) op de naleving van de handelsnormen voor eieren.
